تقديم به پدر من وپدر دخترم
پدر جان ، با یک دنیا شور و اشتیاق وضوی عشق می گیرم
و پیشانی بر خاک می گذارم و خداوند را شکر می کنم
که فرزند انسان بزرگ و وارسته ای چون شما هستم
پدر جان عاشقانه دوستت دارم و دستانت را میبوسم . . .
ای تکیه گاه محکم من ، ای پدر جان / ای ابر بارنده ی مهر و لطف و احسان
ای نام زیبایت همیشه اعتبارم / خدمت به تو در همه حال ، هست افتخارم
پدرم روزت مبارک
شانه هایت، ستون محکمی است پناهگاه امن خانه را.
دست در دستانم که میگذاری، خون گرم آرامش، در کوچه رگهایم میدود.
در برابر توفانهای بیرحم زندگی میایستی؛ آنچنانکه گویی هر روز از گفتوگوی کوهستانها باز میآیی.
لبخند پدرانه ات، تارهای اندوه را از هم میدراند.
تویی که صبوری ات، دلهای ناامید را سپیده دم امیدواری است. مرامنامه دریا را روح وسیعت به تحریر میآید؛ آن هنگام که ابرهای دلتنگی، پنجرههای خانه را باران میپاشند.
آسمان همواره بوسه بر پیشانی بلندت را آرزومند است.
پناهگاه امن خانه، دوستت داریم...........